Zo voorkom je dat je mensen kwetst met je verhalen over je eigen leven

door Marjon Cosijn

Je wilt schrijven. Verhalen of zelfs romans, die zijn gebaseerd op gebeurtenissen uit je eigen leven, maar je wilt geen mensen uit je omgeving kwetsen.

Je leven is een bron van inspiratie. Iedereen maakt iedere dag dingen mee. De een nog meer dan de ander. Die gebeurtenissen kun je prima gebruiken als basis voor je verhalen. Jij bent immers ervaringsdeskundige.

Mensen zijn nieuwsgierig

Lezers zijn nieuwsgierige mensen. Zij lezen omdat zij dingen willen weten. Zij lezen over zaken die zij zelf niet hebben meegemaakt, om zo te ontdekken wat het betekent om in die omstandigheden te zijn.

Of zij kiezen juist onderwerpen die zij kennen. Situaties die zij aan den lijve hebben ondervonden. Omdat zij benieuwd zijn hoe de schrijver heeft gehandeld. Heeft hij dezelfde keuzes gemaakt of heeft hij het helemaal anders aangepakt?

Het is jouw leven

Het is natuurlijk jouw leven en jij bent in principe vrij om te schrijven wat je wilt. Maar besef wel dat jij je eigen waarheid hebt.

Hoe zit dat?

Ieder mens kijkt naar de wereld vanuit zijn eigen perspectief: de plek waar hij staat. Vergelijk het met het uitzicht uit een woning.

Als ik vooraan in de straat in een benedenhuis woon, heb ik een ander perspectief dan wanneer ik middenin diezelfde straat in een bovenhuis woon.

Mijn buurman en ik

Stel dat er in de straat iets gebeurt en mijn buurman van twee hoog en ik kijken daar allebei naar. Beiden zijn we bijvoorbeeld getuige van dezelfde ruzie, waarbij een man zijn vrouw een gebroken neus slaat.

Ik zal vol naar waarheid getuigen dat die man zijn vrouw zonder enige aanleiding plotseling in het gezicht stompte. Dat is mijn waarheid. Dat heb ik gezien. Ik voel me heel verontwaardigd.

De andere kant

Mijn buurman zal naar waarheid zweren dat de vrouw de man had uitgedaagd. Vanuit zijn raam op twee hoog had hij gezien hoe zij met een sleutel een lange kras over de zijkant van zijn nieuwe auto maakte.

Mijn buurman is ook verontwaardigd. Niet vanwege de optater, maar vanwege de actie van de vrouw.

Hetzelfde geldt voor jouw leven

Als jij wilt schrijven over wat je hebt meegemaakt, zijn daar altijd anderen bij betrokken. Mensen die dezelfde gebeurtenissen zagen, maar vanaf twee hoog.

Houd daar rekening mee. Je wilt geen mensen uit je omgeving kwetsen met jouw verhaal. Zaken die jij als vervelend, angstig of vernederend hebt ervaren, kunnen voor een ander heel anders geweest zijn.

Probeer daarom de situatie ook vanaf twee hoog te bekijken. Hoe was het voor die ander?

En als het moet, pas je verhaal dan zó aan dat de betrokkenen zichzelf er niet meer in herkennen.

Je kunt verhaal aanpassen

• verander het perspectief
• verander de hoofdpersoon
• verander de tijd waarin je verhaal speelt
• verander de omstandigheden

Maar dan is het mijn verhaal niet meer

Een verhaal over een gebeurtenis in je leven kan nooit letterlijk de waarheid zijn. Een verhaal is een kunstvorm en die is per definitie gekunsteld.

Dat betekent dat je je verhaal op zo’n manier moet presenteren, dat het voor de lezer boeiend is. Het hangt af van je onderwerp: soms moet je personen of bepaalde gebeurtenissen weglaten. Soms moet je de uitkomst eerst vertellen en daarna pas de weg daarnaar toe.

Schrijven is een proces. Een zoektocht. Ik noem het ook wel een avontuur met mezelf. Ik kan je verzekeren dat zo’n avontuur je enorm veel brengt!

P.S. Een goede online schrijfcursus helpt je enorm op weg. Je hoeft het wiel niet zelf uit te vinden!